Szok i obrzydzenie - takie reakcje budzi nowy serial twórcy Euforii

Idol to porażka artystyczna HBO. Stacja, która słynęła i nadal słynie ze świetnych seriali, przełamujących społeczne tabu […], tym razem wyprodukowała pretensjonalny koszmarek, którego nie da się w żaden sposób obronić – czytamy w portalu Wirtualne Media.

Całe to "zaglądanie za fasadę" obnaża co najwyżej zlepek nudnych stereotypów – to "odkrywanie mrocznego oblicza" na poziomie Patryka Vegi, a zatem wtórne, nieciekawe, banalne. Pilot najwięcej uwagi poświęca seksualizacji, stawia ciało w centrum zupełnie bezmyślnie – inaczej niż w Euforii, gdzie sposób portretowania i przyglądania się fizyczności ma cel i sens. Tu wydaje się być celem samym w sobie – dowiadujemy się z recenzji Spider's Web.

Twórca Euforii, Sam Levinson, napisał i wyreżyserował tę karykaturalnie obskurną opowieść o pozłacanym życiu gwiazdy pop i jej guru […]. To głupi spektakl i chociaż nie mogę powiedzieć, że jest beznadziejny, to pod koniec pierwszej godziny mnie znudził – The Guardian.

Idol to powierzchownie kusząca i żałośnie pusta satyra przemysłu rozrywkowego. […] Sceny nie są seksowne, lecz poniżające […]. To niemal niepokojące, że Levinson tworzy treści, które tylko rzekomo mają pokazywać, iż kobiety są ofiarami – The Globe and Mail.

Idol jedynie udaje, że demaskuje wyzysk, a w rzeczywistości się nim rozkoszuje – Time.

Od początku lat 80. w telewizji nie było takiej parady rozpusty. Wszystko to jest prezentowane z rodzajem szokująco oświeconej wiedzy, która udaje, że ujawnia wyzysk, nawet wtedy, kiedy się nim rozkoszuje. […] Paskudny, brutalny, wydaje się znacznie dłuższy, niż jest, i znacznie gorszy, niż można się tego było spodziewać – Rolling Stone.

To było jak fantazja o gwałcie toksycznego mężczyzny […], a później kobieta wraca po więcej, bo to czyni jej muzykę lepszą. [...] To było jak pornografia ukazująca tortury seksualne.