„Co to, do diabła, jest?”. Gwiazdor Harry’ego Pottera, Alan Rickman, prawie odrzucił jedną ze swoich najbardziej kultowych ról

Alan Rickman był bardzo cenionym brytyjskim aktorem teatralnym, ale w świadomości widzów z całego świata zapisał się przede wszystkim dwiema swymi najsłynniejszymi kreacjami – Severusa Snape'a w serii filmów fantasy o Harrym Potterze oraz antagonisty Hansa Grubera w Szklanej pułapce. Niewiele jednak brakowało, a Brytyjczyk nie zagrałby produkcji, która stała się kultowa.

Powiązane:Najlepsze filmy lat 80. Nasz top 10

Choć dziś widowisko Johna McTiernana z 1988 roku uznawane jest za jeden z najbardziej udanych i lubianych hitów kina akcji, to sam scenariusz autorstwa Jeba Stuarta i Stevena E. de Souzy nie przypadł Alanowi Rickmanowi do gustu, o czym opowiedział podczas wydarzenia BAFTA (vide Far Out Magazine).

Rola w Szklanej pułapce była pierwszą, którą aktorowi zaoferowano po przybyciu do Hollywood, a na propozycję nie musiał długo czekać. Ze względu na jego brak doświadczenia w branży filmowej Rickan był „dostępny” w agencji aktorów za stosunkowo niewielkie pieniądze. Jednak przeznaczony dla masowej publiczności blockbuster nie był czymś, czym artysta od lat grający w teatrze mógłby czuć się usatysfakcjonowany.

Agenci wytłumaczyli mu jednak, z czym naprawdę ma do czynienia – z ogromną szansą.

Ostatecznie więc aktor dał się przekonać, a z czasem nawet bardzo zaangażował się w tworzenie postaci antagonisty. Zasugerował np., by Hans Gruber nosił garnitur i dzięki temu w jednej ze scen został omylnie wzięty za zakładnika. Dzięki swojemu aktorskiemu kunsztowi i talentowi w popularnym filmie akcji artysta stworzył niezapomnianą kreację złoczyńcy i jedną z najlepszych ról lat 80.

Czytaj więcej:Najlepsze filmy świąteczne 2023, nasz ranking top 15

Pamela Jakiel

Pamela Jakiel

Filmoznawczyni, absolwentka MISH Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej praca magisterska dotyczyła nowej duchowości w kinie współczesnym. Redaktorka serwisu Filmomaniak od kwietnia 2023 roku, wspiera redaktora prowadzącego i szefową wszystkich newsmanów. Wcześniej pisała do naEkranie. Jeśli po raz setny nie ogląda Dziewiątych wrót, to po raz pierwszy czyta książki Therese Bohman i Donny Tartt. Woli gnozę od grozy, dramaty od horrorów, Junga od Freuda. W muzeach tropi obrazy symbolistów. Biega długie dystanse, jeszcze dłuższe pokonuje gravelem. Uwielbia jamniki.