Scenarzysta Cyberpunk: Edgerunners o tym, jak kończą się historie w Night City

Czy takie balansowanie na średnim szczeblu – czy to w Night City, czy w rzeczywistości – to jedyna szansa na dobre zakończenie? Czy w Cyberpunku 2077 w Night City w ogóle można wywalczyć dobre zakończenie?

Sama idea konstrukcji tego świata jest taka, że tam nie ma happy endów, ale wydaje mi się, że można być dobrym specjalistą. Takim kimś, kto za bardzo innym nie podpada. Być może ripperdoc jest takim zawodem, w którym da się przetrwać. Oczywiście niesie ryzyko, bo to często działanie poza prawem, ale dopóki wszystko robi się rozsądnie, to jedna z dobrych opcji. Tylko trzeba umieć to robić. Tak jak w przypadku lekarzy w dzisiejszym świecie.

(...)

Tak, to jest świat zepsuty na każdym możliwym poziomie, rządzący się okrutnymi zasadami. Podstawowa brzmi, że jak się wychylasz, to za chwilę cię nie będzie. Jedyne, co jeszcze jakoś ratuje sytuację, to ludzie, ale rzeczywistość wywiera taką presję na jednostkę, że humanizm przestaje działać.

(...)

Kiedy masz taki beznadziejny świat i opisujesz ludzi w takim środowisku, to siłą rzeczy tak wychodzi. Wiem, to jest trochę wbrew trendom obecnej literatury. Teraz sprzedają się comfort books. A jest to coś, czego w ogóle nie mogę czytać. Wszyscy są dobrzy, jest dobrze i się dobrze kończy. Nawet jeśli po drodze coś się zupełnie nie udało, to i tak wszyscy są happy. I to jest zapewne potrzebne, kiedy wszyscy wokół są straszeni prawdziwymi i nieprawdziwymi zagrożeniami. A eskapizm musi być pozytywny.