Michael Gambon

Michael Gambon jest irlandzko-angielskim aktorem, urodzonym w październiku 1940 roku w Dublinie. Gdy miał 6 lat, jego rodzina przeniosła się do Londynu, gdyż jego ojciec zamierzał pomóc w odbudowie tego miasta po zniszczeniach wojennych. Tam też młody Michael otrzymał obywatelstwo brytyjskie. Choć uczył się w licznych szkołach, nigdy formalnie nie ukończył edukacji. Zamiast tego zdobył praktyki jako ślusarz. W wieku 24 lat napisał list do Micheála Mac Liammóira, irlandzkiego impresario teatralnego, który prowadził dubliński Gate Theatre. Załączył on do niego fikcyjne CV, w którym chwalił się wieloma rolami. Miał szczęście, gdyż jego podstęp nie wyszedł na jaw i został przyjęty do zespołu aktorskiego. Przez wiele lat występował na deskach teatralnych. Grał m.in. pod okiem słynnego Laurence'a Oliviera. W 1965 roku pojawił się w ekranizacji sztuki Otello. W późniejszych latach mogliśmy go zobaczyć w takich produkcjach, jak The Singing Detective (jako Philip E. Marlow), Paryż nocą (jako Gerald Paige), Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek (jako Albert Spica), Mary Reilly (jako Ojciec Mary), Miłość i śmierć w Wenecji (jako Lionel Croy), Taniec ulotnych marzeń (jako Ojciec Jack Mundy), Żony i córki (jako Dziedzic Hamley), Jeździec bez głowy (jako Baltus Van Tassel), Gosford Park (jako William McCordle), Ali G (ajko Premier), Sylvia (jako Profesor Thomas), Anioły w Ameryce (jako Przodek Priora Waltera), Sky Kapitan i świat jutra (jako Morris Paley), Podwodne życie ze Stevem Zissou (jako Oseary Drakoulias), Księga ocalenia (jako George), Johnny English: Nokaut (jako Agent Pięć) oraz Judy (jako Bernard Delfont). Największą rozpoznawalność przyniosła mu jednak rola Albusa Dumbledore'a w serii ekranizacji książek o Harrym Potterze. Odziedziczył ją po zmarłym Richardzie Harrisie.