Ród smoka jest lepszy z każdą chwilą. Oceniam 6. odcinek

Bardzo trudno tęsknić za Grą o tron, gdy zastępuje ją tak dopracowany serial jak Ród smoka. Posypuję głowę popiołem – nie spodziewałem się, że nowa produkcja umiejscowiona w świecie Westeros okaże się tak przemyślana i zbalansowana pod względem wątków. Po szóstym odcinku mogę wystawić kolejną rekomendację i zaprosić Was do dyskusji.

Dziesięć lat minęło jak jeden dzień

W epizodzie zatytułowanym Księżniczka i królowa dochodzi do dziesięcioletniego przeskoku w czasie akcji. Część bohaterów dopiero teraz stała się dorosła i jest odgrywana przez starszych aktorów. Trudno w tym momencie nie docenić koncepcji twórców na przedstawienie historii Targaryenów. Mieliśmy wgląd nie tylko w zachowanie nastoletnich wcześniej postaci, lecz także lepiej rozumiemy, jakie decyzje doprowadziły do obecnego stanu rzeczy. Widzimy zatem, jak cierpliwie pielęgnowana fabuła wydaje świeże i soczyste owoce, na które warto było czekać.

Powiązane:House of the Dragon - drzewo genealogiczne rodu Targaryenów

Ród smoka ma starannie zaplanowaną kompozycję. W trakcie oglądania szóstego odcinka wracamy bowiem myślami do wydarzeń przedstawionych w poprzednich tygodniach, nawet tych z samego początku serialu. Dzieje się tak chociażby za sprawą motywu narodzin. Dotyczy on innych postaci, okoliczności zresztą również są inne. A jednak pojawiają się połączenia poprzez sposób ukazania danej sceny czy podkreślenie wysiłku kobiet, które podejmują się wydania na świat nowego człowieka.

Ród smoka, reż. Miguel Sapochnik, HBO 2022

Fabułę recenzowanego epizodu odebrałem jednocześnie niczym nowe rozdanie. Dużo świeżości wprowadziło pojawienie się w serialu kolejnych aktorów. Dorosła Rhaenyra zyskała na charyzmie – to już nie jest rozpieszczona i słabo zorientowana nastolatka, lecz dumna następczyni tronu. Starsza Alicent poszła w zasygnalizowanym wcześniej kierunku – stała się bardziej krnąbrna i zepsuta. Podoba mi się też Laenor, ponieważ sprawia wrażenie zupełnie oderwanego od intryg snutych w Królewskiej Przystani. Jest sympatycznym mężczyzną lubiącym rozrywkę, ale zmuszonym do uczestnictwa w absurdalnym teatrzyku. Nie widać po nim jakichkolwiek złych intencji i ma dystans do narzuconej mu roli, w czym przypomina Tyriona.

W Rodzie smoka przybyło także dzieci. Poświęcono chwilę na pokazanie procesu polegającego na zaszczepianiu w nich skłonności do rywalizacji. Jedna ze scen tworzy paralelę między Alicent a jej ojcem właśnie w kontynuowaniu waśni. W dialogach i postępowaniu poszczególnych postaci można odkrywać różne podobne smaczki.

Ród smoka wbrew początkowym obawom nie opiera swojego powodzenia na samym Daemonie. Mamy dużo więcej bohaterów do śledzenia, a sporą zaletą wydaje się, że przy tak licznym gronie nikt nie odstaje od reszty. Każdy z przedstawionych charakterów wygląda na autentyczny, a myśli towarzyszące oglądaniu skupiają się na prostym ocenianiu postaci. To jest właśnie miarą wspaniałego serialu – że uczestnicy wydarzeń cały czas proszą się o emocjonalny komentarz.

Ocena: 9,5/10

Czytaj więcej:Najlepsze seriale na HBO Max 2023, nasze top 17

Krzysztof "Krzyslewy" Lewandowski

Krzysztof "Krzyslewy" Lewandowski

Studiował dziennikarstwo, filologię polską i psychologię realizowane na UKSW, UW i SWPS. Tam napisał m.in. pracę dyplomową poświęconą współczesnej roli czarno-białego kina. W GRYOnline.pl pracuje od sierpnia 2021 roku. Pisze artykuły oraz recenzje gier, filmów i seriali, a od lipca 2023 roku zajmuje stanowisko specjalisty ds. kreowania treści w dziale Paid Products. Jest autorem artykułu naukowego „Dynamika internetu a zachowania językowe" opublikowanego w książce „Relacje w cyberprzestrzeni”. Współtworzył słownik nazw miejscowych warszawskiej dzielnicy Wawer. Próbował sił z wierszami, ale w przyszłości wolałby napisać powieść. Pisanie w sieci zaczął na portalu GameExe.pl w wieku 14 lat. Najpierw recenzował książki, ale na tym nie poprzestał i na różnych portalach internetowych oceniał gry, filmy, seriale czy komiksy. Najbardziej podobają mu się motywy surrealistyczne i gry RPG.