2. odcinek Rodu smoka jest wypełniony polityką - i to w nim lubię

Pierwszy epizod Rodu smoka zachwycił mnie technicznym wykonaniem pewnych fragmentów – przede wszystkim turnieju rycerskiego. Podczas oglądania czułem napięcie i ekscytację, jakby te starcia działy się tuż przede mną, a nie tylko na ekranie. W drugim odcinku nie ma podobnie spektakularnych momentów, a mimo to jest ciekawiej. Postawiono bowiem na elementy, które uwielbiam – rozmowę, politykę, budowanie napięcia oraz małe, ale emocjonujące sceny.

Intrygi w Rodzie smoka nabierają rozpędu

Książę łotrzyk – tak nazywa się recenzowany odcinek – został zapełniony dialogami. Akcja się uspokoiła, ale do wzbudzenia zainteresowania wcale nie potrzeba stosu trupów i morza krwi. Można skupić się na bohaterach, uwypuklić ich rozterki i ambicje, rozwinąć konflikty oraz porozstawiać pionki na szachownicy. A stawką jest władza. Osobiście bardzo lubię takie momenty, to one wzbudzają we mnie prawdziwą ekscytację. Ta cisza przed burzą to czas, gdy można przyjrzeć się postaciom, nim pochłonie je żywioł walki o tron.

Powiązane:Ród smoka - drzewo genealogiczne rodu Targaryenów

Doceniam prawie każdy dialog w tej części Rodu smoka, ponieważ buduje on coraz bardziej wyrazisty świat. Pojawiają się znane z Gry o tron knowania, próby szukania sojuszy, a w tle zaczynają wyrastać problemy zewnętrzne. Daemon Targaryen nie stanowi zatem jedynego zagrożenia dla panowania króla Viserysa, dodatkowo nawet w małej radzie występują spięcia. Odcinek pokazuje nam ciężar, jaki spoczywa na władcach, którzy nie mogą okazać cienia słabości, nie mają czasu na żałobę i oczekuje się od nich wyłącznie szybkich, efektywnych działań.

Viserys został sportretowany wielopłaszczyznowo. Z jednej strony można odczuć, że sytuacja wymyka się królowi spod kontroli, ale z drugiej – zdaje się on świadomy trudnego położenia, a częstej bierności nie rozpatrywałbym w kategoriach tchórzostwa – to po prostu próba szukania pokojowych rozwiązań. Viserys przekonuje nie tylko jako władca, lecz także jako człowiek. Twórcy pokazują go z ludzkiej strony, gdy rozmowy dotyczą relacji z córką albo straty żony. Większość postaci otrzymuje w ocenianym odcinku rozwinięcie. Możemy się przyjrzeć również m.in. Alicent Hightower, która mimo swojego młodego wieku zręcznie zjednuje sobie ludzi. Postać ma wielki potencjał, by zostać kolejnym politycznym graczem.

W kontraście do Viserysa, na charakterności zyskała Rhaenyra. Następczyni tronu bierze aktywny udział w wydarzeniach, zupełnie inaczej niż ojciec. Rozwija skrzydła, udowadnia swoją wartość, a równocześnie ma te pierwiastki człowieczeństwa w postaci chociażby niecierpliwości. Również w jej przypadku zgrabnie udaje się pogodzić polityczne wątki z gojącą się raną po stracie bliskiej osoby. Ponownie na pochwałę zasługuje też ukazanie Daemona, którego specyficzny stosunek do Rhaenyry intryguje.

Świat Rodu smoka bywa okrutny zarówno dla dziewcząt, jak i kobiet. To aspekt serialu, który jest chyba najczęściej komentowany w Internecie. Tym razem mniej obrazowo, ale mimo wszystko pokazano, że postacie płci żeńskiej są wystawiane na cierpienie i traktowane przedmiotowo, niczym rodzaj waluty albo towar. Produkcja godzi tę surową rzeczywistość z dążeniami Rhaenyry, by zasiąść na tronie. Ja widzę w tym balans i realizm, choć obawiam się, że podobnie jak w przypadku sceny porodu, część widzów stwierdzi, że Ród smoka powinien być łagodniejszy, a inna grupa uzna, że twórcy za bardzo poszli w feministyczną stronę (jakby w Grze o tron nigdy nie było Cersei, Ygritte albo Daenerys). Jedno i drugie uważam za przesadę.

Ród smoka w drugim odcinku bardziej mi się podoba. Po rozwinięciu postaci i nakreśleniu szerszej sytuacji politycznej, zarówno wewnętrznej i zewnętrznej, przyszłe wydarzenia powinny dostarczyć więcej emocji niż te z początku – które bazowały na wykonaniu, a niekoniecznie zaangażowaniu widza w losy postaci. Poza tym w serialu pokazano mniej monotonne scenerie, więc odnotowuję również mały progres wizualny. Nie musi być przecież cały czas ciemno i szaro, żeby produkcja sprawiała poważne wrażenie.

Ocena: 8/10

Czytaj więcej:Kiedy kolejny sezon Rodu smoka trafi na Max?