Tadeusz Pluciński (II)

W 1949 ukończył studia na łódzkim oddziale warszawskiej PWST. Od 1954 roku związany z teatrami warszawskimi, m.in. Polskim (1963-1976) i Syreną (od 1976). Na ekranie debiutował jeszcze w trakcie edukacji, epizodem dramacie Wandy Jakubowskiej "Ostatni etap" (1947). Popularność zawdzięcza drugoplanowym rolom komediowym, które stworzył zarówno w telewizji, jak i w kinie. Najbardziej znane filmy z jego udziałem to: "Mąż swojej żony" (1960), "Szczęściarz Antoni" (1960), "Dzięcioł" (1970), "Niebieskie jak Morze Czarne" (1971), "Poszukiwany poszukiwana" (1972), "Brunet wieczorową porą" (1976) i "Co mi zrobisz jak mnie złapiesz" (1978). Brał również udział w popularnych serialach - "Stawka większa niż życie" [1967], "Czterdziestolatek" [1975], "Kariera Nikodema Dyzmy" (1979) i "Alternatywy 4 (1983). Spore zainteresowanie towarzyskie i medialne wzbudza życie osobiste Plucińskiego. Jak powszechnie wiadomo, był on znanym wielbicielem pięknych kobiet i żenił się z nimi co najmniej pięciokrotnie.