Jadwiga Andrzejewska

Aktorka teatralna i filmowa. Córka maszynisty teatralnego. Już jako dziecko występowała w teatrach łódzkich. Po ukończeniu szkoły podstawowej tańczyła w łódzkim kabarecie "Jar". Do wybuchu wojny nie angażowała się na stałe do żadnego zespołu, występując w pojedynczych rolach (lub programach) na scenach różnych warszawskich, a także łódzkich teatrów i teatrzyków. Po kampanii wrześniowej znalazła się we Lwowie, a następnie po utworzeniu Armii Polskiej weszła w skład jej Czołówki Teatralnej. Wraz z jednostkami wojskowymi znalazła się najpierw na Bliskim Wschodzie, potem we Włoszech, wreszcie (w 1946) w Wielkiej Brytanii. Powróciła do Polski w 1947 i zaangażowała się do Teatru Syrena w Łodzi; wraz z nim przeniosła się do Warszawy, ale już w 1949 powróciła do swego rodzinnego miasta, gdzie występowała do końca życia. W filmie zadebiutowała jako kwiaciarka w "Dziejach grzechu". Od początku odnosiła sukcesy tak w melodramatach, jak i w komediach. Szybko weszła do czołówki przedwojennych aktorek polskich, angażowali ją najlepsi polscy reżyserzy. Po wojnie - aż do śmierci - występowała w filmach, choć powierzano jej wówczas raczej drugorzędne zadania aktorskie, wystąpiła też w kilku etiudach szkolnych PWSFTviT. (Źródło: Maśnicki J., Stepan K.: "Pleograf". Warszawa, 1996)

W 1998 (16.10) na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto jej gwiazdę w Alei Gwiazd (w okolicach Hotelu Grand i kina "Polonia"). [FilmPolski]