Thor 4 mógł być lepszy? Ta lubiana przez fanów postać mogła być dziewczyną Walkirii

Thor zadebiutował w MCU w 2011 roku. Z miejsca stał się on ważną częścią powstającej pod czujnym okiem Kevina Feige’a superbohaterskiej sagi. Postać Chrisa Hemswortha przeszła długą drogę od pyszałkowatego i nieroztropnego bóstwa do filaru drużyny najpotężniejszych ziemskich herosów – Avengers. Przez lata zmianie uległ nie tylko temperament Gromowładnego, lecz także charakter jego filmowych przygód. Taika Waititi w filmie Thor: Ragnarok zdecydował się na podejście skrajnie komediowe. Mimo sukcesu trzeciej części, utrzymany w podobnym tonie Thor: Miłość i grom podzielił fanów.

Powiązane:Marvel chronologicznie - jak oglądać filmy i seriale po kolei

Zawiedzeni zwieńczeniem tetralogii miłośnicy Thora zaczęli zastanawiać się nad alternatywnym finałem filmu. Punktem wyjścia dla fanowskich rozważań stał się udostępniony na portalu X (dawniej Twitter) scenorys, przedstawiający niezrealizowaną scenę, w której Walkiria ratuje Lady Sif przed śmiercią na polu bitwy o Nowy Asgard.

Grana przez Jaimie Alexander Lady Sif była przyjaciółką Odinsona, u którego boku przeżyła liczne niezwykłe przygody. Jej rola w Miłości i gromie nie została jednak rozbudowana. Ekranowe bytowanie bohaterki zostało ograniczone do drugiego planu. Fani dostrzegli zmarnowany potencjał. Część z nich zauważyła sposób na rehabilitację postaci w spleceniu jej losów z wojowniczą Walkirią.

Nie każdemu potencjalny romans Sif i Wialkirii przypadł jednak do gustu. W nitce pojawiły się również utyskiwania fanów zarzucających twórcom Miłości i gromu nieznajomość komiksowego lore.

Nawet miesiące po premierze czwarta część Thora potrafi wywoływać dyskusje. Nieznana jest przyszłość Gromowładnego w MCU. Nie wiadomo, na ile pewny jest jego udział w walce z Kangiem (Jonathan Majors) w Avengers: The Kang Dynasty i Avengers: Secret Wars. Nie wiadomo również, czy wyśniony przez fanów związek Walkirii i Sif nigdy nie dojdzie do skutku.

Czytaj więcej:Thor: Love and Thunder uświadomił mi, że nie czuję już Marvela